Woudrichem is een oude vestingstad. Over de oorsprong van de naam is men niet geheel zeker. Het zou afkomstig kunnen zijn uit de samenvoeging wald en heim wat weer zou moeten wijzen op de bosrijke omgeving. Een andere uitleg is dat ene Heer Walderik een huis oprichtte aan de oevers van de Waal. Wij besluiten om bij terugkomst het centrum te bezoeken en nu de tijd te gebruiken om verder te wandelen.
Eerst gaat het over de dijk richting Sleeuwijk om al snel daarna naar beneden te lopen om door de
uiterwaarden te wandelen. Het is een mooi gebied die door de loslopende koeien wel heel Nederlands aandoet. Het is een mooi wandelpaadje wat uiteindelijk bij de jachthaven van Sleeuwijk uitkomt. Later op de dag zullen we nogmaals op hetzelfde punt uitkomen. Na Sleeuwijk lopen we zuidwestelijk. Er is hier om onverklaarbare redenen een lange lus in de route gelegd. Het landschap wordt kaler en vlakker maar zeker niet onaantrekkelijker.
We lopen de Biesbosch in! Het gebied is ontstaan na de Sint Elizabethsvloed in de 15e eeuw. De daardoor ontstane getijden en de aanwezigheid van zout en zoet water plus de geringe toegankelijkheid van het gebied, vormden indertijd de basis voor dit unieke natuurgebied. De Biesbosch is bijzonder door de grote verscheidenheid van riviertjes, kreken, zandplaten en grienden. Het gebied wordt doorsneden door verschillende kreken of killen zoals de Bakkerskil, Bruine Kil en Steurgat.
Ons eindpunt van het waterliniepad is in zicht. Werkendam. We hebben wel eens mooiere aankomstplaatsen meegemaakt. Maar ieder eindpunt is er één dus ook deze. Werkendam dankt zijn naam aan de afdamming van het riviertje de Werken. Als onderdeel van de grote waterbouwkundige werken in de Groote Waard vindt omstreeks 1230 de afdamming plaats. Voor die tijd bevond zich al een nederzetting op die plaats, met de naam Wirkenemunde, voor het eerst vermeld in 1064. Van dat alles zien we weinig. De route doet de dorpskern niet aan.
Na 166 km verdeeld over 7 zondagen hebben we ook het Waterliniepad afgerond. Een tocht met vele afwisselende landschappen maar overal gedomineerd door de forten en sluizen. Een mooi stukje historisch Nederland,
We sluiten af met een boottochtje door de Biesbosch en daarna een heerlijk diner in de jachthaven van Sleeuwijk. En tijdens de maaltijd overleggen we hoe we nu verder gaan. We lopen altijd door dus ook nu. Maar welke kant gaan we uit. We komen tot overeenstemming dat we richting Rotterdam gaan (Markthal staat op het verlanglijstje) en dan richting Hoek van Holland wandelen. Het voornemen is daar het Deltapad naar Sluis te gaan volgen (223 km). In Sluis zoeken we het Grenslandpad op richting Thorn (363 km). Dit zuidelijke traject wordt mede ingegeven doordat we het midden van Nederland op allerlei mogelijke manieren al hebben doorkruist. Binnenkort leg ik mijn 5000 vastgelegde km in Nederland af.
De uitdaging voor de toekomst ligt dus zo goed als vast. Nieuwsgierig? Blijf me dan volgen!
![]() |
| Waterliniepad 166 km |
![]() |
| Deltapad (westelijke route) 223 km |
![]() |
| Grenslandpad 363 km |



