Zoals meestal maken we op donderdag de afspraak of we gaan wandelen. Op vrijdag of zaterdag ontvang ik dan de route die we gaan lopen en de plaatst waar we elkaar zullen ontmoeten. Ik bekijk vervolgens de route, zijn er koffie en lunch mogelijkheden onderweg of nemen we alles mee, en wat gaat het weer doen op die dag. De TomTom bepaald hoe laat we moeten vertrekken. Zaterdags tref ik de rest van de voorbereiding en klaar is Kees.
Voor de wandeling van vandaag spreken we af bij Fort Tienhoven. Daar staan inmiddels JM en MJ ook te wachten. We stappen over in één auto en vertrekken naar het startpunt Fort Uitermeer. Daar genieten we eerst van een meegenomen kop koffie en een koekje voordat we de rugzakken om doen en de GARMIN starten.
Fort Uitermeer (in het uiterste Noorden van de kaart hieronder) is een zogenaamd torenfort die tot de Nieuwe Hollandse Waterlinie behoorde en daarna werd opgenomen in de Stelling van Amsterdamse. Een goed bewaard monument waarvan onmiddellijk duidelijk is waarvoor het gediend heeft.
Het kaartje laat goed zien dat we nog steeds in een zeer vochtige omgeving rondlopen. De start gaat langs het Naardermeer. Dit gebied was het eerste stuk natuur dat in 1906 werd gekocht door de Vereniging van Natuurmonumenten. Komen langs Gasterij Stadszigt de thuishaven van "Vroege Vogels".
Het volgende dorp is Nederhorst den Berg. De eerste koffiestop is bij "Het Spieghelhuijs". Het is er niet zo druk wat niet zo vreemd is voor de tijd van de dag. Het verrassende is dat ze naast de gebruikelijke koeken en gebak ook een potje chocolade aanbieden. Origineel en lekker.
Bij vertrek zijn we al snel aan het einde van het dorp waar het mooie landhuis "Nederhorst den Berg" staat. Vanwege de gelijkenis met het huis van Heer Bommel wordt het in de volksmond ook wel Bommelstein genoemd.
De volgende plaats op de route is Vreeland, een dorp maar ontnomen stadsrechten, De uitstraling is nog steeds die van een oud stadje. Het ligt er rustig en verlaten bij. Bij de brug wordt ik nog even in de verleiding gebracht. Zal ik?
Wat ook opvalt is dat Vreeland een molen heeft die de naam "De Ruiter" draagt. En naast een restaurant met ster ook een pannenkoekenhuis "Noord Brabant" Wij kiezen voor de laatste om er een kop soep te eten en een kop koffie te drinken. Een luxe deze reis dat we zoveel eet en drinkgelegenheden tegen komen.
Net buiten Vreeland pikken we de Vecht op en lopen richting Breukelen. De Vecht was in een ver verleden een belangrijke verkeersader. De rivier stroomde tussen de grote moerasvelden door tussen het Graafschap Holland en het Sticht Utrecht. De bebouwing vond plaats aan de oevers van de Vecht. En door de loop ter tijden werden de moerassengebieden ontgonnen. Er werden kastelen en belangrijke landhuizen gebouwd. In de 17de en 18de eeuw verlieten veel rijke kooplieden in de zomer de vieze en stinkende singels en grachten van de stad Amsterdam om zich te verpozen in de Vechtstreek. De grote Buitenplaatsen en hun bewoners bracht de omgeving rijkdom en aanzien. De Stichtse Vecht heeft nog steeds meer dan 750 rijksmonumenten en vele beschermde stadsgezichten. Jammer is de wel heel drukke weg met elkaar kruisende wandelaars, fietsers en auto's.
Vanaf 1922 wordt de pupillenschool een Depot voor discipline van het korps politiediensten, daarna Depot en detentiekamp van de Koninklijke Marechaussee met straf- en tuchtklasse. In 1950 krijgt het weer de naam Depot voor Discipline om in 1981 voor de laatste keer door het ministerie van defensie omgedoopt te worden tot Militair Penitentiair Centrum. In 1997 gaat het over naar het Justitie en wordt het een Penitentiaire Inrichting voor Vrouwen. Tot 1999 huurt defensie er nog wel cellen.
Dat wat de historie betreft. De naam kwam mij echter bekend voor vanwege Kees Vellekoop en andere dienstweigeraars die er werden opgesloten. Er deden vele verhalen de ronde over de harde regime binnen de muren. Men zou hardlopend naar Utrecht moeten om er gaan te zwemmen en ook onmenselijke stormbanen lagen er op het terrein. Andere verhalen spraken dat weer tegen en hadden het over het doelloos en eindeloos grasmaaien of verplaatsen van stenen. In ieder geval werd er met een "enkeltje Nieuwersluis" gedreigd tijdens mijn dienstplichtvervulling. Wat rest is een een mooi gebouw met mistroostige hekken en prikkeldraad versperringen om de bewon(st)ers op hun plek te houden.
En verder gaat het weer. De tocht is bijna teneinde. We komen door een gebied met veel, heel veel, waterrecreatie. Het is me niet geheel duidelijk wat er allemaal achter de hekken verstopt zit maar van veel schoonheid en charme getuigt het naar mijn idee niet. Ik kan mij natuurlijk vergissen want ik heb weinig met watersport. En wie weet zij over ons en onze hobby denken. Gelukkig maar dat er verschillen zijn anders zou het wel heel druk worden.
Het einde ligt bij Fort Tienhoven. Dit fort lijkt me erg vervallen.Het is in handen van Staatsbosbeheer die probeert het fort vanaf de openbare weg weer beter zichtbaar te maken. Het lijkt er op dat dit inmiddels verwezenlijkt is. Het Ford is gebouwd omstreeks 1850 en diende als afsluiting van de Tienhovense Vaart en ter bewaking van de er naast gelegen inundatiekade, een damsluis en de
Kraaiennestersluis. Van afstand is te zien wat de natuur doet met een rijksmonument. Eerlijk gezegd vind ik het niet erg. Niet ieder Fort hoeft wat mij betreft te worden omgetoverd tot restaurant of museum.
Ondanks de bewolking en de wat tegenvallende temperatuur in verband net de opgestoken wind en de waterrijke omgeving. Heb ik wel weer genoten van de bijna 25 km lange tocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten