Utrecht - Tulle en 't Waal (Waterliniepad 15.04.12)

Graffiti onder de Nieuwegeinse brug over het Amsterdam-Rijnkanaal

"Het kan niet altijd goed gaan" zou ook de titel van deze blog kunnen zijn geweest. Hieronder de voorgenomen route en de uiteindelijke track.

Voorgenomen route

Uiteindelijke track

Maar het venijn zit in de staart dus vertrekken we onbezorgd uit Utrecht. We wandelen door het Wilhelminapark richting Prins Hendrikstraat. Een wijk met vele mooie kunstwerken, statige woningen en kleurrijke planten en bomen.

Gaia van Frans Bemelmans

 In 1998 was het 125 jaar geleden dat in het gebouw van Kunsten en Wetenschappen op de Mariaplaats in Utrecht de Vereniging van Nederlandse Gasfabrikanten in Nederland is opgericht. Ter ere van dit jubileum heeft de KVGN de stad Utrecht een beeld van Fons Bemelmans geschonken. Het beeld stelt een opengewerkte vrouwenkop voor, uit haar mond komt een vlamachtige vorm. De beeldhouwer Fons Bemelmans (1938, Maastricht) werkt voornamelijk figuratief en put veelvuldig inspiratie uit de mythologie van oude culturen.

Een rijkbloeiende Magnolia soulangeana. Dit is de bekendste valse tulpenboom ook wel beverboom genoemd en kan een hoogte bereiken van circa 8 meter. De vrij grote witte bloemen met een lilaroze basis staan rechtop en verschijnen in de periode april-mei. Na de bloei verschijnen de grote leerachtige bladeren. Misschien wat groot voor dit kleine tuintje maar in deze bloemenpracht een imposante verschijning. De naam valse tulpenboom heeft hij te danken aan het feit dat de bloemen wel lijken op de tulp maar de enige echte tulpenboom de Liriodendron tulipiferum is.

Een voortuin met allerlei bollen.

Een tuin vol voorjaarsbloeiers. Meest bollen zoals Hyacint, Narcis en Keizerskroon. De vraag is natuurlijk wel wat er van deze tuin overblijft als de bollen zijn uitgebloeid en weer op krachten moeten bijkomen? Wie het antwoord weet mag het melden. Te vinden in de Prins Hendriklaan





Maar het meest verrassende wat we tegen kwamen was het Rietveld Schrörderhuis. Rietveld de architect en Schrörder de opdrachtgever.

 

Het Rietveld Schröderhuis is een door Gerrit Rietveld in 1923-1924 ontworpen woonhuis. Het huis is volledig uitgevoerd volgens de ideeën van de kunstbeweging De Stijl. Rietveld ontwierp het huis voor Truus Schröder-Schräder, die er van januari 1925 tot haar dood in 1985 heeft gewoond. Het huis bevindt zich op het adres Prins Hendriklaan 50. Het pand keek na de bouw over de polder en lag aan de buitenkant van Utrecht.

We wandelen Utrecht uit en gaan onze eerst pauze houden bij een oude bekende: theehuis Rhijnauwen. Dit kasteel/huis ligt aan de rechteroever van de Kromme Rijn. We nemen plaats aan hetzelfde tafeltje als september vorig jaar en laten ons de koffie wel smaken. We volgen de Kromme Rijn tot aan Kasteel Oud Amelisweerd.

Oud Amelisweerd met op het dak een door Armando ontworpen vogel. 

We verlaten de Kromme Rijn om het Fort bij Vechten te bezoeken. Gebouwd tussen 1867 en 1870 behoort het met zijn 22 gebouwen tot een van de grootste forten van de Nederlandse Waterlinie. Er zijn 16 miljoen bakstenen in verwerkt. De ingang is door een inkeping in de verdedigingswal.

   

Het fort ligt er mooi en vredig bij. En als we ooit nog oorlog gaan voeren laten we dan afspreken dat we dat op de oude manier gaan doen. Het fort is inmiddels in eigendom van Staatsbosbeheer.

Onze lunchstop is bij de MAC. Het enige alternatief is 2 km extra lopen om in de binnenstad van Nieuwegein iets te gaan eten. Als we de MAC nemen kunnen we een stukje afsteken. Er volgt wat een moeilijks stuk. We lopen eerst richting het Amsterdam-Rijnkanaal om die daarna over te steken. We lopen aan de andere kant dan weer een stuk terug  om daarna het Lekkanaal weer over te steken. Aan de kade van het Amsterdam-Rijnkanaal ligt een drijvende bok van imposante afmeting werkeloos afgemeerd. We lopen onder de brug door en beklimmen aan die kant de Nieuwegeinsebrug. Er blijkt aan de overkantkant een expo "Binnestebuiten" onder de brug te zitten. We nemen een kijkje. Verrassend en leuk idee, waarschijnlijk weinig bezoekers. We wandelen weer onder de brug door om de volgende brug te nemen over het Lekkanaal de Overeindsebrug. Maar het mannetje wat in de verte zichtbaar wordt belooft weinig goeds.

Mannetjes in gele pakken geven meestal ellende

Het voorgevoel wordt bewaarheid. De brug is vannacht ingeruild voor een nieuwe en wordt nu verder afgebouwd en we mogen en kunnen er geen gebruik van maken. Op de vraag hoe we nu het best verder kunnen krijgen we geen antwoord. Hij mompelt nog iets van 25 km maar geeft toe dat de info niet betrouwbaar is omdat hij niet uit de streek komt. De Garmin geeft aan dat de weg terug aan de overzijde ook geen oplossing is omdat we dan aan na de afsplitsing van het Lekkanaal van het Amsterdam-Rijn Kanaal in het verkeerde kant van het Amsterdam-Rijnkanaal lopen Omwegen zijn ook echte omwegen. We overwegen een bus te gaan pakken in Nieuwegein om ons verder te laten brengen naar het volgende plaatsje. Dan is er een aardige lokale fietser die zegt dat we bij de sluis in het Lekkanaal wel over kunnen steken. Deze kans pakken we en gaan die kant uit. Het pad wordt er niet mooier op. Een industrieterrein is ons lot. Als we na verloop in de verte weer een brug zien raken we in de war. De richting van deze brug staat haaks op wat wij verwachte. Als we dichterbij komen is het snel duidelijk.

De oude Overeindsebrug

Het is de die nacht verwijderde Overeindsebrug die hier zolang tegen de over is gelegd. Het oversteken van de sluis levert geen probleem meer op. Om de ingestelde route weer op te zoeken en dan te vervolgen lijkt geen goede optie dus nemen we een eigen gekozen route op de Garmin om terug te komen bij de auto. Wat je niet weet kun je niet missen en ook deze weg heeft haar mooi punten. We komen uiteindelijk bij de auto in Tulle en 't Waal