We wandelen richting Culemborg. Het landschap voldoet steeds meer aan het beeld wat ik bij een rivierenlandschap heb. Dijken met idyllische boerderijtjes, oude hoogstam fruitbomen en in dit jaargetijde schapen met lammetjes. Bij fort Honswijk sieren twee hele lieve kleine beeldjes de slootkant. De uitleg bij het beeldje aan de ingang van het fort verklaart niet alles en dat komt hoofdzakelijk doordat ik het eerste beeldje heb herkent als vrouwspersoon.
 |
| Een vrouwspersoon |
 |
| en even verder een manspersoon. |
De nieuwsgierigheid is gewekt. Wat zouden deze beeldjes daar doen. Door wie zijn ze gemaakt. Ze zijn grof uitgewerkt uitkijkend over het polderlandschap. We moeten wachten totdat Google het geheim prijs zal geven.
Het blijken 2 van de 8 jongens van het fort te zijn. Loop je de korte rondwandeling van 3,3 km via het Bokkepad dan kun je ze allemaal tegenkomen. Ze zijn gemaakt door Marijn te Kolsté. Een van de verhalen uit 1916 gaat als volgt:
Maar het brood is meestal beschimmeld en de soep stinkt soms zo erg, dat onze varkens er zelfs hun neus voor zouden optrekken. En dan die kou. Als je de hele dag in de regen op wacht hebt gestaan en de kachel in de soldatenruimte doet het weer eens niet omdat er geen hout is, blijf je de hele nacht koud. je kleren drogen ook niet, dus elke morgen hijs ik me in de natte lappen. En dan heb ik het niet eens over de muizen, ratten en vlooien in de strozakken
Nat zijn we trouwens de hele dag. Als oefening is bij Honswijk de sluis opengezet om het land onder water te zetten, voor als de vijand binnentrekt. Nu lopen we al dagenlang door een halve meter water en het duurt nog minstens een week voordat het water weer is weggezakt.
Het geeft een mooi beeld uit de tijd en een andere kijk op het leven op die forten.
Een gierpont is met een kabel bevestigd aan een punt in het midden van de rivier op de bodem. Door het schip schuin te draaien, zal de boot door de stroming de overkant bereiken. Tegenwoordig hebben alle gierponten een dieselmotor ter ondersteuning om sneller aan de overkant te komen. De lengte van de kabel is o.a. afhankelijk van de breedte van de rivier. Omdat het ankerpunt en de pont enige afstand van elkaar zijn wordt de verbindingskabel met een of meerdere kleine bootjes ter grootte van een roeiboot, boven water gehouden.
Deze bootjes zijn voor het overige scheepsverkeer een teken dat een gierpont gebruikt wordt en tevens dat men de pont dient te passeren aan de andere kant van de bootjes.
Het is een keer aan deze kant van de Lek in eens weer drukker. De bewoonde wereld is weer even dichterbij. Onder de spoorbrug door richting Werk aan het Spoel. Ook een van de verdedigingswerken. Hier heeft zich ook restaurant "De Veldkeuken"gevestigd. We drinken er koffie en eten een soepje. Er staat een raar kunstwerk in het weiland wat een kogelvanger blijkt te zijn. Deze kogelvanger werd rond 1880 gebouwd aan het einde van de schietbaan en diende om de kogels op te vangen die hun doel hadden gemist.
 |
| De kogelvanger uit omstreeks 1880 |
Vanaf Goilberdingen is het bijna een lange rechte lijn in Zuidwestelijke richting naar Acquoy. Daarbij passeren we de snelweg Den Bosch - Utrecht. De huisjes staan zo nu en dan strak langs de dijk. Het uitzicht moet apart zijn. Deze huisjes hebben natuurlijk altijd al dicht tegen de voet aangestaan maar door de ophogingen door de loop der jaren heen is dat alleen maar erger geworden.
 |
| Veel dichter op de dijk kan bijna niet. |
Bijna aan het einde gekomen nemen we nog even aan de waterkant een pauze. Dit is het jaargetijde waar je mooie foto's kunt nemen van
 |
| bloeiend lijnzaad |
 |
| blauwe luchten |
 |
| en gele dotter. |
We hebben de auto net voor Acquoy staan. Een plaatsnaam die voor het eerst genoemd wordt in 1305 en is dan in het bezit van de heren van Voorne. Het meest bekende van dit plaatsje aan de Linge is natuurlijk de 17 meter hoge toren. Deze is vanaf de bouw behoorlijk scheef gezakt. De toren staat 3,8 graden uit het lood. Dat is maar 0,2 graden minder als de bekende toren in Pisa. Wat wel opvallend is, is dat mevrouw Pisa bij deze toren begraven ligt. We zijn hier al een keer doorgewandeld. Met MJM tijdens de Grote Gelderse Grensroute en met Ellen tijdens de Lingetocht. Maar net wat ik schreef vandaag komen we er NET niet.
En natuurlijk mag de gelopen track niet ontbreken. Dit keer een wat ander uiterlijk. Vind je de andere beter of misschien deze wel laat mij het horen.... Houd ik daar de volgende keer rekening mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten